موسیقی مینیمال و هنر مینیمالیست ،نوعی
محل تشکیل موسیقی مینیمال
محل به وجود آمدن این نوع از موسیقی کشور آمریکا بوده است و آهنگسازان در سرتاسر دنیا،در این سبک در حال فعالیت هستند.امروزه هم زندگی ها به سمت ساده زیستی و مدرنی و کم کردن مصرف گرایی، در حال گرایش می باشند. سبک مینیمال علاوه بر سبک هنری یک سبک زندگی هم می باشد، که آرامش و سلامت زمین را هم تضمین می کند.
موسیقی مینیمال از دهه ۱۹۶۰ از مرکز شهر نیویورک سرچشمه می گیرد و با تمرکز کردن بر روی فرآیندهای داخلی موسیقی، فاقد اهداف، بیانگر رویکرد جدیدی در فعالیت گوش دادن به موسیقی می باشد. در این زمینه آهنگساز و منتقد موسیقی، یعنی تام جانسون نوشته است که: ایده مینیمالیست بسیار بزرگتر از آن میباشد که بسیاری از مردم تصور دارند.این موسیقی به طور تعریف شامل هر موسیقی است که با مواد محدود یا حداقل کار میکند.قطعاتی که فقط از چند نت بهره می برند، قطعاتی که فقط از چند کلمه متن استفاده می کنند. از جمله ویژگی های برجسته این سبک از موسیقی، می توان به پالس ثابت ایستایی یا تحول تدریجی و اغلب تکرار عبارات موسیقی یا واحد های کوچکتر مانند :شکل ها، نقوش و ملودی و ریتمیک اشاره کرد. آهنگسازی موسیقی مینیمال به شدت به تکنیک های فرایند متکی می باشد. و از قوانین سختگیرانه‌ای پیروی می کند. دینامیک در موسیقی مینیمالیستی معمولا ثابت می باشد، یعنی یا در کل قوی میباشد یا ضعیف،و یا در یک روند واحد قرار دارد .چند تکنیک اساسی در این راستا وجود دارد:همه مینیمالیست ها از همه موارد سبک از موسیقی استفاده نمی‌کنند و تعدادی از آهنگسازانی که قبلا مینیمالیست خوانده می‌شدند،در طول سالها به طرز چشمگیری تغییر سبک میدهند.
در موسیقی کلاسیک از نیمه دوم قرن بیستم ، اصطالح موسیقی مینیمال برای بیان سبکی از موسیقی با ویژگی های زیر استفاده می شود: 1 –محدودیت داده های خروجی موسیقی 2 –تکرار الگوی ملودیک و ریتمیک کوتاه ، از عناصر اساسی ، با حداقل تغییرات ، به طوری که تغییرات کوچک به سختی قابل توجه است. 3 –تاکید بر هماهنگی هم خوان 4 –سرعت ثابت